Αύγουστος Κορτώ για το γάμο του με τον σύντροφό του: «Όσο κρατούσε η τελετή, φιλούσα κι αγκάλιαζα τον άντρα μου»

Τον επί πολλά έτη σύντροφό του παντρεύτηκε στο Δημαρχείο Αθηνών ο συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ. Η τρυφερή ανάρτηση έπειτα από την τέλεση του πολιτικού γάμου.

Ειδικότερα, το απόγευμα της Πέμπτης 7 Μαρτίου παντρεύτηκε τον επί χρόνια σύντροφό του, Αναστάσιο Σαμουϊλίδη στο Δημαρχείο Αθηνών.

Ο γνωστός συγγραφέας, κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος μοιράστηκε τα ευχάριστα νέα και μέσω των social media ανάρτησε ένα στιγμιότυπο μετά την τέλεση του πολιτικού του γάμου, ένας από τους πρώτους που τελούνται μετά την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο.

“Η βέρα κι η καρδιά μου γράφουν τ’ όνομά σου“, έγραψε στο μήνυμα που συνόδευσε τη φωτογραφία, με το post να κατακλύζεται από χιλιάδες likes και εκατοντάδες σχόλια.

korto gamos25

Σε πρόσφατη ανάρτησή του αναφέρθηκε στις αντιδράσεις που δημιούργησε η δημοσιοποίηση του γάμου:

Οι ευχές σας είναι απερίγραπτα πολύτιμες, και τα γλυκά σας λόγια έκαναν τον γάμο μας ακόμα πιο όμορφο κι αξέχαστο.

Ωστόσο, ο δρόμος ως την τελετή, παρά την ευτυχία της κοινής μας ζωής, δεν ήταν εύκολος. Όταν αρχίσαμε να ανεβάζουμε φωτογραφίες που μας απεικόνιζαν μαζί, το κάναμε με την αθώα χαρά όλων των ζευγαριών, που μοιράζονται στιγμές απ’ την τρυφερή τους καθημερινότητα. Κι ενώ είχαμε εξαρχής ανεκτίμητους συντρόφους κι υποστηρικτές, φάγαμε τόνους λάσπη και χολή. Απ’ τον ραδιοφωνικό οχετό που υπέστην όταν είπα τις τρεις αδιανόητες λέξεις – ο άντρας μου – το 2014, μέχρι ύβρεις και κατάρες για την “πρόκληση” και τη “διαφήμιση της ανωμαλίας μας”. Φωτογραφίες μας κατέβαιναν – μέχρι και πρόσφατα – γιατί το θέαμα δυο αντρών που φιλιούνται προφανώς αξίζει σωρεία report, μέχρι προχτεσινά σχόλια για νυφικά κι εγκυμοσύνες.

Μη νομίζετε πως τα αναφέρω όλα αυτά επειδή μ’ έχουν σημαδέψει. Τα γράφω για όλα τα παιδιά που βρίσκονται στο μεταίχμιο του έρωτα, της λαμπερής τους ζωής, κι αγωνιούν για τις επιπτώσεις, για την αντίδραση μιας κοινωνίας που εκπαιδεύεται αργά, και μόνο με έναν τρόπο: με το ζόρι, απ’ το μαλλί.

Μωρά μου, όπως κι αν αυτοπροσδιορίζεστε, μη φοβάστε: η ευτυχία σας αξίζει και σας περιμένει. Δείξτε σθένος κι υπομονή, μην πάψετε να αγωνίζεστε για την αγάπη και την αποδοχή που δικαιούστε. Στην ηλικία σας, ήμουν μόνος και φοβισμένος – αλλά ο φόβος νικιέται, η ασχήμια ξεθωριάζει, το μίσος πνίγεται απ’ το ίδιο του το φαρμάκι.

Σήμερα στέκεστε δίπλα μας – και θα μας έχετε πάντα στο πλευρό σας.


d7e51dc6-8dac-41cb-86e5-2c0085b83a3b

Πηγή: www.diaforetiko.gr